Sudan Günlükleri

  Yeni bir haftadan ve covitsiz, maskesiz, özgürce havayı ciğerlerimize sonuna kadar çekebileceğimiz ve yeşilliklere kendimizi atacağımız gelecek güzel günlerin hayaliyle herkese selamlar. Geride kalan bir aya dönüp baktığımda artık burada ki düzensiz düzene ve yaşam şeklime tamamen alıştığımı görebiliyorum. Eskiden yaz tatilinde memurların uğrak deniz kenarı ucuz ama bir o kadarda sevimli kampları olurdu. TCDD, DSi gibi kurumların veya memurların kaldığı bu kamplara benzetiyorum burayı. Yemek saatinden, çalışma ve çay saatine kadar her şey düzenli bir yapıda ve her şey ne eksik, ne fazla. Aslına bakarsanız daha öncede bahsettiğim gibi burası Nyala’da yaşayan ortalama gelire sahip bir insana göre yedi yıldızlı otel konforunda. Su, elektrik, soğuk bir mekan ve yiyecek yemekten başka Afrika’nın orta yerinde çalışan biri daha ne isteyebilir ki. İnsan burada elindekilerinin kıymetini bilmeyi öğreniyor diyebilirim. Televizyon yokmuş, net yavaşmış veya her zaman istediğin ihtiyaçlarına ula

     Merhabalar uzun bir aradır yazamadığımın farkındayım ancak Güney Darfur bölgesinde olan bazı kabile çatışmaları bizim fiber hattına denk gelince internet gibi yazılarımızda sekteye uğradı bir süreliğine. Şimdi ise evinde canı sıkılıp sokağa çıkma yasağında, sıcak çayını elini alıp birkaç şey okuma isteğiyle bloğuma gelen herkese iyi okumalar diliyorum. Uzun bir aradan sonra sizlere Sudan izlenimlerimde hastane işleyişi, burada çalışanlar ve hastalardan genel olarak görebildiğim ve gözlemeyebildiğim kadarını sizlere bol resimli bir   hayat kesiti şeklinde sunmaya çalışacağım. ‘’Nyala   Sudan Turkısh Hospıtal’’ olarak geçen hastanemiz 1990-2004 yılları arasında çıkan iç savaş ve sonrasında milyonlarca evsiz, ailesiz ve mülteci olarak kalmış insanların bulunduğu Nyala’nın güneyinde ve şehir merkezinin biraz uzağındadır. Ancak bu savaş mağduru insanların bulunduğu yere yakın bir konumdadır. Hastaneye gelirken etrafta hiçbir betonarme yapının olmaması sebebiyle ve hele ki gece ışık

Güzel bir hafta sonundan herkese selamlar. Bu hafta size Nyala şehrinde yaşayan insanların yaşayışından ve çarşı ziyareti izlenimlerimden bahsetmeye çalışacağım. Öncelikle burada cumartesi günleri çarşıya iki saatlik gezimiz oluyor. Toplu olarak hastaneden bize ait olan otobüs ile ve çoğunluğu toprak yollardan ve mahalle aralarından geçerek gidiliyor çarşıya. Yalnız öncesinde buralarda daha uzun süre kalan arkadaşlarımız açık alanlarda fotoğraf çekmememiz gerektiğini söyledikleri için ilginç resimlerle yazımı çok süsleyemeyeceğim. Daha önce buraya gelen eski çalışan insanlar ve yerel halk arasında bazı tatsız olaylar olmuş. Neticede yıllardır beyaz ırk tarafından sömürülmüş bir coğrafyada bazı yönlerden hoş karşılanmamak olasıdır. Ama çoğunluğa bakarsanız Türk Hastanesine ait otobüsü bilen insanlar ve çocuklar ‘Turki’ diye gülerek el sallamayı size ihmal etmez.                Mahalle arasından geçtiğimiz bu ufak yolculukta bazı yollarda arabanın neredeyse devrile yazdığı ve otururken